เด็กวัยเรียน เด็กวัยเรียนหลายคนมีสายตายาวไกล ในกรณีส่วนใหญ่ พวกเขาไม่ต้องการแว่นตา โดยทั่วไปแล้วเด็กจะสามารถรองรับได้โดยใช้กล้ามเนื้อโฟกัสเพื่อให้มองเห็นได้ชัดเจนทั้งใกล้และไกล เมื่ออายุมากขึ้น สายตาของเด็กจะโตขึ้นและยาวขึ้น และสายตายาวมักจะดีขึ้นเอง อย่างไรก็ตาม สายตายาวที่มีนัยสำคัญอาจนำไปสู่  อาการตาเหล่และ  ตามัว (ตาขี้เกียจ การดูแลเด็ก  หากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่แก้ไข สุขอนามัยของเวลาอยู่หน้าจอที่ดี อาจ ลดความเสี่ยงของสายตาสั้นและความเครียดทางสายตาแบบดิจิทัล การศึกษาพบว่ากิจกรรมใกล้ที่ทำงาน รวมถึงเวลาอยู่หน้าจออาจเชื่อมโยงกับสายตาสั้นและอาการปวดตาจากการใช้อุปกรณ์ดิจิทัล เพื่อช่วยแก้ปัญหานี้ แนะนำให้บุตรหลานของคุณปฏิบัติตามกฎ 20-20-20 เงยหน้าขึ้นจากหน้าจอทุกๆ 20 นาที และจดจ่อห่างออกไปอย่างน้อย 20 ฟุตเป็นเวลา 20 วินาที