ตัวขับดันสำหรับมอเตอร์จรวดแบบแข็งผลิตจากสารหลากหลายชนิด คัดสรรมาเพื่อต้นทุนต่ำ ความปลอดภัยที่ยอมรับได้ และประสิทธิภาพสูง การเลือกได้รับผลกระทบอย่างมากจากแอปพลิเคชันเฉพาะ ส่วนผสมโดยทั่วไปคือแอมโมเนียมเปอร์คลอเรต (ตัวออกซิไดเซอร์แบบเม็ด) ผงอะลูมิเนียม (เชื้อเพลิง) และโพลีบิวทาไดอีนที่สิ้นสุดด้วยไฮดรอกซิล หรือ HTPB (เชื้อเพลิงที่เป็นของเหลวระหว่างการผสมและที่รวมตัวกับสารยึดเกาะที่เป็นยางระหว่างการบ่ม) ชุดค่าผสมนี้ใช้ในเครื่องกระตุ้นอวกาศหลักๆ ของสหรัฐฯ (เช่น กระสวยอวกาศและไททัน) ระเบิดจรวด ประสิทธิภาพที่สูงขึ้นทำได้โดยการใช้สารออกซิไดเซอร์ที่มีพลังมากขึ้น (เช่น ไซโคลเททราเมทิลีนเตตระไนทรามีน [HMX]) และโดยสารเพิ่มพลังพลาสติกที่มีพลังในสารยึดเกาะหรือโดยสารยึดเกาะที่ให้พลังงาน เช่น ระบบไนโตรเซลลูโลส–ไนโตรกลีเซอรีน ในระบบทางทหาร การมองเห็นควันไอเสียต่ำเป็นข้อกำหนดในบางครั้ง ซึ่งขัดขวางการใช้ผงอะลูมิเนียมหรือแอมโมเนียมเปอร์คลอเรตในปริมาณมาก และทำให้จำเป็นต้องใช้วัสดุอื่นๆ เช่น HMX และระบบสารยึดเกาะพลังงานสูงที่ให้ผลิตภัณฑ์การเผาไหม้ที่เกี่ยวข้อง ส่วนใหญ่เป็นคาร์บอน ออกซิเจน ไฮโดรเจน และไนโตรเจน