Raichlen และ Adam Foster รับสมัครนักวิ่งสันทนาการและสุนัขเลี้ยงจากชุมชนท้องถิ่น ฝึกให้ผู้เข้าร่วมวิ่งและเดินบนลู่วิ่ง และเก็บตัวอย่างเลือดจากผู้เข้าร่วมก่อนและหลังการออกกำลังกาย โชคไม่ดีที่พังพอนให้ความร่วมมือน้อยลง ดังนั้นทีมงานจึงเก็บตัวอย่างเลือดของพังพอนหลังออกกำลังกายและระหว่างพักจากนั้น Andrea Giuffrida และ Alexandre Seillier ได้วิเคราะห์ระดับสารเอนโดคานาบินอยด์ในตัวอย่างเลือด และพบว่าความเข้มข้นของสารเอนโดคานาบินอยด์ 1 ชนิด คือ อะนันดาไมด์ พุ่งสูงขึ้นในเลือดของสุนัขและมนุษย์หลังจากการวิ่งเร็ว และเมื่อทีมงานทดสอบสภาพจิตใจของ นักวิ่ง พวกเขาพบว่านักกีฬาของพวกเขามีความสุขมากขึ้นหลังจากออกกำลังกาย อย่างไรก็ตาม เมื่อทีมวิเคราะห์ตัวอย่างเลือดของพังพอน ระดับ anandamide ของสัตว์ไม่เพิ่มขึ้นในระหว่างการออกกำลังกาย พวกเขาไม่ได้ผลิตสารเอนโดคานาบินอยด์เพื่อตอบสนองต่อการออกกำลังกายที่มีความเข้มข้นสูง