นักวิจัยได้นำเสนอข้อค้นพบของพวกเขาในบทความของพวกเขาเรื่อง "การปรับเป็นระยะเทียบกับเวลาจริงของตารางเวลาการชลประทานขนาดเล็กตามเศษส่วนสำหรับพืชที่ปลูกในตู้ คอนเทนเนอร์ " ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร HortScience แบบเปิด ซึ่งจัดพิมพ์โดย American Society for Horticultural Scienceเป้าหมายของการชลประทานอย่างมีประสิทธิภาพคือการจัดหาน้ำให้เพียงพอสำหรับการผลิตที่มีกำไร แต่ไม่มากจนเกิดการชะล้างโดยไม่จำเป็น มิลเลี่ยนและเยเกอร์กำหนดว่าวิธีหนึ่งในการตรวจสอบประสิทธิภาพการชลประทานภายใต้เงื่อนไขการผลิตที่หลากหลายคือการจดบันทึกปริมาณการระบายของภาชนะแล้วหารด้วยปริมาณน้ำชลประทานที่ใช้กับภาชนะ ผลลัพธ์เรียกว่าส่วนที่ชะล้างส่วนการชะล้างถูกกำหนดให้เป็นระดับของน้ำชลประทานพิเศษที่ต้องใช้มากกว่าปริมาณที่พืชต้องการเพื่อรักษาปริมาณน้ำในพื้นผิวที่ยอมรับได้การผลิตพืชสวนในพื้นที่ชลประทาน 524,000 เอเคอร์ในสหรัฐอเมริกาใช้น้ำ 205 พันล้านแกลลอนในปีที่ผ่านมา ร้อยละห้าสิบของน้ำนี้สูบมาจากแหล่งน้ำใต้ดิน ตัวเลขเหล่านี้น่าเป็นห่วงเนื่องจากทรัพยากรน้ำเพื่อการชลประทานมีจำกัดมากขึ้น เทคโนโลยีเพื่อการอนุรักษ์น้ำจึงเป็นสิ่งจำเป็น