ยีราฟหรือลูกแรกเกิดต้องเรียนรู้ที่จะเดินบนขาของมันให้เร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงผู้ล่า สัตว์เกิดมาพร้อมกับเครือข่ายการประสานงานของกล้ามเนื้อที่อยู่ในไขสันหลัง อย่างไรก็ตาม การเรียนรู้การประสานงานที่แม่นยำของกล้ามเนื้อขาและเส้นเอ็นต้องใช้เวลาพอสมควร ในขั้นต้น ลูกสัตว์อาศัยการตอบสนองไขสันหลังแบบมีสายแข็งเป็นหลัก ในขณะที่ค่อนข้างพื้นฐานกว่านั้น รีเฟล็กซ์ควบคุมมอเตอร์ช่วยให้สัตว์หลีกเลี่ยงการล้มและทำร้ายตัวเองระหว่างการ เดิน ครั้งแรก ต้องฝึกการควบคุมกล้ามเนื้อขั้นสูงและแม่นยำขึ้น ต่อไปนี้จนกว่าระบบประสาทจะปรับให้เข้ากับกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นขาของสัตว์เล็กได้ในที่สุด ไม่มีการสะดุดที่ควบคุมไม่ได้อีกต่อไป -- ตอนนี้สัตว์เล็กสามารถไล่ตามผู้ใหญ่ได้แล้วนักวิจัยจาก Max Planck Institute for Intelligent Systems (MPI-IS) ในเมืองสตุตการ์ตได้ทำการศึกษาวิจัยเพื่อค้นหาว่าสัตว์เรียนรู้ที่จะเดินและเรียนรู้จากการสะดุดได้อย่างไร พวกเขาสร้างหุ่นยนต์สี่ขาขนาดเท่าสุนัข ซึ่งช่วยให้พวกเขาเข้าใจรายละเอียดต่างๆ Felix Ruppert อดีตนักศึกษาปริญญาเอกจากกลุ่มวิจัย Dynamic Locomotion ที่ MPI-IS กล่าวว่า "ในฐานะวิศวกรและนักวิทยาการหุ่นยนต์ เราหาคำตอบด้วยการสร้างหุ่นยนต์ที่มีปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนสัตว์ และเรียนรู้จากความผิดพลาด" “ถ้าสัตว์สะดุดล้ม นั่นถือว่าผิดหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าเกิดขึ้นครั้งเดียว แต่ถ้าสะดุดบ่อยๆ จะทำให้เรารู้ว่าหุ่นยนต์เดินได้ดีแค่ไหน” Felix Ruppert เป็นผู้เขียนคนแรกของ " Learning Plastic Matching of Robot Dynamics in Closed-loop Central Pattern Generators " ซึ่งจะเผยแพร่ในวันที่ 18 กรกฎาคม 2022 ในวารสาร Nature Machine Intelligence