เช่นเดียวกับที่ทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงในช่วงวัยแรกรุ่น กลิ่นตัวมักจะพัฒนาในช่วงชีวิตนี้ แอนโดรเจน (ฮอร์โมนสืบพันธุ์) จะเริ่มแสดงตัวในช่วงวัยแรกรุ่น ดังนั้น กลิ่นตัวจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับเด็กเล็ก เมื่อเข้าสู่วัยแรกรุ่น ปัจจัยหลายอย่างอาจทำให้กลิ่นตัวแย่ลง เช่น: ออกกำลังกายอย่างหนัก มี น้ำหนักเกิน การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน อาหารมันหรืออาหารมีกลิ่นแรง เช่น กระเทียม แกง หัวหอม อากาศร้อนหรืออากาศร้อน ภาวะสุขภาพบางอย่าง เช่นโรคตับเบาหวาน หรือโรคไต ยาบางชนิด เช่น ยาต้านอาการซึมเศร้า สาเหตุส่วนใหญ่ของกลิ่นกายคือเหงื่อ เมื่อผสมกับแบคทีเรียบนผิวหนังจะทำให้เกิดกลิ่นอันไม่พึงประสงค์ แม้ว่าเหงื่อจะไม่มีกลิ่น แต่แบคทีเรียก็ใช้เหงื่อเป็นแหล่งเพาะพันธุ์เพื่อขยายพันธุ์ กลิ่น เหม็นเป็นผลพลอยได้จากแบคทีเรียที่ทำลายโปรตีนเคราตินบนผิว ทำให้เกิดกลิ่นตัวหรือโรคริดสีดวงทวาร เรียกอีกอย่างว่า osmidrosis, bromhidrosis เป็นภาวะที่ผิวหนังมีกลิ่นไม่พึงประสงค์มากเกินไป ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจาก การผลิต ต่อมอะโพไครน์ (ต่อมเหงื่อ) และสามารถลดคุณภาพชีวิตได้อย่างมาก โรคเหงื่อออกมากอาจกลายเป็นพยาธิสภาพได้หากกลายเป็นโรคเรื้อรังและรบกวนชีวิตของผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง