สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าไม่มี "ปกติ" เมื่อพูดถึงแรงขับทางเพศ ทุกคนต่างกันและร่างกายของเรามีพฤติกรรมต่างกัน - และแรงขับทางเพศของเราก็ไม่มีข้อยกเว้น! ความใคร่ที่เพิ่มขึ้นอาจเกิดจากหลายสิ่งหลายอย่าง ในผู้หญิง มีจุดต่างๆ ในรอบประจำเดือนเมื่อแรงขับทางเพศถือว่าสูงกว่าปกติ โดยปกติแล้ว ในวันที่ใกล้จะตกไข่ซึ่งเป็นช่วงที่เรามีภาวะเจริญพันธุ์มากที่สุด ความต้องการทางเพศของเราก็สูงสุดเช่นกัน การลดลงของฮอร์โมนเอสโตรเจนและระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่เพิ่มขึ้นในช่วงท้ายของวัฏจักรอาจทำให้ความต้องการทางเพศลดลง ผู้หญิงหลายคนรายงานว่ามีความต้องการทางเพศเพิ่มขึ้นในระหว่างมีประจำเดือน ในขณะที่โอกาสในการตั้งครรภ์ในช่วงที่มีประจำเดือนนั้นต่ำมาก ความต้องการทางเพศที่เพิ่มขึ้นนั้นเกิดจากการลดลงของระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ผู้หญิงที่ใช้ฮอร์โมนคุมกำเนิดไม่น่าจะประสบกับความผันผวนของฮอร์โมนในความใคร่เช่นเดียวกับฮอร์โมนสังเคราะห์ในการคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตกไข่ แม้ว่าผู้หญิงบางคนอาจไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ต่อความต้องการทางเพศของพวกเขาในขณะที่รับประทานยา แต่ ความใคร่ ต่ำมักถูกรายงานว่าเป็นผลข้างเคียงที่ไม่ต้องการของการคุมกำเนิดด้วย ฮอร์โมน โดยปกติแล้ว แรงขับทางเพศของเราจะสูงสุดที่จุดต่างๆ ของวงจรเมื่อฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนต่ำและระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนสูง โปรเจสเตอโรนสามารถทำให้เรารู้สึกท้องอืด เฉื่อยชา และเกี่ยวข้องกับอาการไม่พึงประสงค์ของPMS ในทางกลับกัน เอสโตรเจนสามารถเพิ่มพลังงานให้ผิวเปล่งปลั่งสุขภาพดีและกระตุ้นความต้องการทางเพศ เช่นเดียวกับที่ส่งผลต่อแรงขับทางเพศของเรา เอสโตรเจนมีหน้าที่หลายประการในร่างกายผู้หญิง ได้แก่ : ช่วยในการเจริญเติบโตและพัฒนาการของเต้านม การเจริญเติบโตของขนบริเวณหัวหน่าวและใต้วงแขน ควบคุมขั้นตอนของรอบประจำเดือน ปกป้องสุขภาพกระดูก ควบคุมคอเลสเตอรอล ส่งผลต่อสมอง หัวใจ และเนื้อเยื่ออื่นๆ การเปลี่ยนแปลงอารมณ์และระดับพลังงาน เทสโทสเตอโรนมีอยู่ในร่างกายผู้หญิงในปริมาณเล็กน้อย แม้ว่าจะไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับความต้องการทางเพศ แต่ก็มีบทบาทสำคัญในการซ่อมแซมและบำรุงรักษาเนื้อเยื่อสืบพันธุ์และมวลกระดูก