ในแบบจำลองนี้ เวลาพักผ่อนระหว่างการปะทุถูกกำหนดโดยอัตราการตกผลึก การประมาณเวลาที่ต้องใช้ในการเกิดแรงดันเกินเท่ากับเกณฑ์การแตกหักนั้นอยู่ที่ 2-3 ปีสำหรับการละลายของหินบะซอลต์ และประมาณ 2-300 ปีสำหรับระบบที่มีความหนืดมากขึ้น ในระหว่างการปะทุหลายครั้ง ความดัน แบบจำลองนี้คาดการณ์อัตราการไหลออกของลาวาคงที่โดยประมาณ หากห้องเป็นระบบปิด หลังจากการปะทุ ปริมาณของของเหลวที่ขับออกมาจะถูกแทนที่ด้วยปริมาตรของก๊าซที่เท่ากัน ปริมาณของก๊าซจะก่อตัวขึ้นกับการปะทุที่ต่อเนื่องกัน และในที่สุดหลังคาห้องหินหนืดอาจไม่เสถียรทำให้เกิดการยุบตัวของแคลดีรา